„Kaprysy nocy”

Urodzony w 2005 roku w São Paulo w Brazylii, Guido Sant’Anna zyskał międzynarodowe uznanie w 2022 roku, kiedy został pierwszym skrzypkiem z Ameryki Południowej, który wygrał prestiżowy Międzynarodowy Konkurs Fritza Kreislera. Jego triumf w Wiedniu poprzedziło inne historyczne osiągnięcie w 2018 roku, kiedy został pierwszym brazylijskim skrzypkiem zaproszonym na Międzynarodowy Konkurs Yehudi Menuhina w Genewie, zdobywając zarówno nagrodę publiczności, jak i nagrodę za muzykę kameralną. Jego liczne osiągnięcia przyniosły mu upragnione miejsce na liście Forbes Brazil „30 under 30” 2022. Sant’Anna występował jako solista zarówno w Brazylii, jak i za granicą z wybitnymi orkiestrami; w kraju rozwinął bliskie związki z São Paulo State Symphony i Minas Gerais Philharmonic Orchestra, stając się znaną postacią dla lokalnej publiczności. W październiku 2022 r. zastąpił Christiana Tetzlaffa w São Paulo z Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, wykonując koncert skrzypcowy Brahmsa, otrzymując entuzjastyczne recenzje. Podczas swojego zwycięskiego występu na Międzynarodowym Konkursie Fritza Kreislera grał z ORF Radio-Symphonieorchester z Wiednia pod batutą Alexandra Joela w Musikverein.

Wcześniej współpracował m.in. z Młodzieżową Orkiestrą Symfoniczną Emiratów Arabskich, Miejską Orkiestrą Symfoniczną w São Paulo i Orkiestrą Symfoniczną Teatru Miejskiego w Rio de Janeiro, a jego repertuar obejmuje utwory Czajkowskiego, Beethovena i Ravela. Daty recitali obejmują występy w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Austrii, Szwajcarii, na Cyprze, w Brazylii i Paragwaju. Sant’Anna rozpoczął naukę gry na skrzypcach w wieku pięciu lat, a w wieku siedmiu lat zadebiutował z orkiestrą pod batutą dyrygenta Júlio Medaglii. W wieku ośmiu lat Guido został finalistą konkursu Prelúdio, promowanego przez TV Cultura w São Paulo. Od 2012 roku jest stypendystą Cultura Artística pod kierunkiem swojej nauczycielki Elisy Fukudy. Kolejne wyróżnienia obejmują Graded Outreach Program, prestiżowe stypendium dla wybitnie uzdolnionych brazylijskich studentów w American School of São Paulo oraz udział w Perlman Music Program w latach 2018-19. W 2021 roku został zwycięzcą Konkursu Młodych Solistów Orkiestry Symfonicznej stanu São Paulo, a w 2022 roku otrzymał Grand Prix 2022 magazynu CONCERTO.

„Mistrz oddechu i linii wokalnej na gitarze” – tak Pizzicato Magazine opisuje grę polskiego muzyka Jerzego Chwastyka. Gitarzysta zdobywał nagrody na renomowanych międzynarodowych konkursach. Należą do nich Concurso Sigall w Chile i Concurso Fernando Sor w Madrycie. Zdobył również drugą nagrodę na Konkursie Andresa Segovii w Linares w 2016 roku oraz został wyróżniony na Certamen Andres Segovia w La Herradura. Bogaty repertuar Jerzego Chwastyka nie ogranicza się do klasycznej i tradycyjnej literatury gitarowej. Bliskie jego sercu jest raczej rozwijanie innowacyjnych projektów z innymi zaangażowanymi artystami, w których może w pełni wykorzystać możliwości tonalne gitary i przełamać nowe schematy. Dotyczy to m.in. współpracy ze znanym aktorem Hannsem Zischlerem (album „dichter.liebe”) oraz bandoneonistą Omarem Massą. Obaj artyści koncertowali i dokonali nagrania dla polskiej radiowej „Dwójki”.

Jako solista nie tylko prezentuje się jako wybitny interpretator dzięki wydanej w 2017 roku debiutanckiej płycie „La Joia” z utworami od Schuberta do Rodrigo, ale także prezentuje swój instrument we współczesnym, nowym blasku. Duże uznanie zyskała jego płyta „Iberian Soundscapes” nagrana w 2019 roku, z którą muzycznie zanurza się w 1000-letniej historii muzyki gitarowej. Na płycie „dichter.liebe”, nagranej w 2022 roku z Susanne Szambelan i Hannsem Zischlerem, pojawił się także jako aranżer pieśni Roberta Schumanna – pierwszą transkrypcję znanego cyklu krytycy uznali jako „absolutnie monumentalną i poruszającą”. (Radio France) Studia gitarowe Jerzego Chwastyka zaprowadziły go w 2006 roku do Weimaru, gdzie był sponsorowany przez „Neue Liszt Stiftung” oraz do Berlina w klasie mistrzowskiej prof. Thomasa Müller- Peringa. Kolejne ważne impulsy zdobywał u prof. Moniki Rost, prof. Tomasza Zawieruchy oraz na licznych międzynarodowych kursach mistrzowskich, m.in. u Zorana Dukica i Roberto Aussela. Oprócz dyplomu i tytułu magistra, w 2015 roku ukończył egzamin koncertowy. Od tego czasu występuje jako solista i kameralista na znanych scenach koncertowych.