24.11.2023, 17:00, Wrocław, Oratorium Marianum
Motywem przewodnim tego pełnego liryzmu koncertu będzie muzyka Bacha i jej wpływ na twórczość kompozytorów latynoamerykańskich, w tym m.in. Heitora Villi-Lobosa czy Astora Piazzolli. Dodatkowej głębi poetyckiej dodają utwory Fauré czy Granadosa w formie włoskiej sycylianki czy marzycielskiej kołysanki, przywołujące wspomnienie muzyki orientalnej.
więcej informacji
Urodzona w 2002 roku LiLa zaczęła grać na wiolonczeli w wieku siedmiu lat. W wieku dziewięciu lat uczyła się u profesora Min Cao w Gimnazjum Muzycznym powiązanym z Konserwatorium Muzycznym w Szanghaju. W 2016 roku rozpoczęła naukę w Juilliard School Precollege u profesora Richarda Aarona i Sieun Lin. Od października 2018 roku LiLa studiuje w Kronberg Academy u profesora Fransa Helmersona. Gra na wiolonczeli Giovanni Grancino z 1690 roku, która została jej użyczona przez Beare’s International Violin Society.
W 13. Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Osace w 2012 r. LiLa zdobyła pierwszą nagrodę, nagrodę za najlepsze wykonanie smyczkowe oraz nagrodę burmistrza Kobe. W 9. Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym „Antonio Janigro” w Chorwacji w 2012 r., LiLa wzięła udział w grupie seniorów i zdobyła pierwszą nagrodę. W następnym roku, na 24 Międzynarodowym Konkursie Muzycznym Flame w Paryżu, ponownie zdobyła pierwszą nagrodę główną z pełną punktacją przyznaną przez wszystkich jurorów. W 2014 roku LiLa wzięła udział w 8. Międzynarodowym Konkursie dla Młodych Muzyków im. Czajkowskiego w Moskwie, zdobywając pierwszą nagrodę i zostając najmłodszą laureatką tego konkursu. Zdobyła również 2. nagrodę w 43. Międzynarodowym Konkursie Smyczkowym Stulberga w 2018 roku.
LiLa koncertowała na wielu międzynarodowych scenach, takich jak Verbier Festival, Schloss Elmau, Tsinandali Festival, Teatro dell’Opera di Roma, Moscow Tchaikovsky Concert Hall, Tokyo Suntory Hall. Współpracowała z takimi orkiestrami jak: Orchestra Roma Sinfonietta, Moscow Virtuosi, Państwowa Orkiestra Symfoniczna „Nowa Rosja”, National Centre of the Performing Arts Orchestra, Shanghai Philharmonic Orchestra, Shanghai Opera Symphony Orchestra. Oraz dyrygentów takich jak: Christoph Eschenbach, Vladimir Spivakov, Yury Tkachenko, Norichika Iimori. Jako kameralistka dzieliła scenę ze Stevenem Isserlisem, Antje Weithaas, Gidonem Kremerem, Davidem Geringasem, Tabeą Zimmermann i Antoine Tamestit.
„Mistrz oddechu i linii wokalnej na gitarze” – tak Pizzicato Magazine opisuje grę polskiego muzyka Jerzego Chwastyka.
Gitarzysta zdobywał nagrody na renomowanych międzynarodowych konkursach. Należą do nich Concurso Sigall w Chile i Concurso Fernando Sor w Madrycie. Zdobył również drugą nagrodę na Konkursie Andresa Segovii w Linares w 2016 roku oraz został wyróżniony na Certamen Andres Segovia w La Herradura.
Bogaty repertuar Jerzego Chwastyka nie ogranicza się do klasycznej i tradycyjnej literatury gitarowej. Bliskie jego sercu jest raczej rozwijanie innowacyjnych projektów z innymi zaangażowanymi artystami, w których może w pełni wykorzystać możliwości tonalne gitary i przełamać nowe schematy. Dotyczy to m.in. współpracy ze znanym aktorem Hannsem Zischlerem (album „dichter.liebe”) oraz bandoneonistą Omarem Massą. Obaj artyści koncertowali i dokonali nagrania dla polskiej radiowej „Dwójki”.
Jako solista nie tylko prezentuje się jako wybitny interpretator dzięki wydanej w 2017 roku debiutanckiej płycie „La Joia” z utworami od Schuberta do Rodrigo, ale także prezentuje swój instrument we współczesnym, nowym blasku. Duże uznanie zyskała jego płyta „Iberian Soundscapes” nagrana w 2019 roku, z którą muzycznie zanurza się w 1000-letniej historii muzyki gitarowej.
Jego udany album „Romance – Canciones y danzas” (2019), który nagrał ze skrzypaczką Tjašą Kastelic, również wywołał poruszenie na scenie muzyki klasycznej.
Na płycie „dichter.liebe”, nagranej w 2022 roku z Susanne Szambelan i Hannsem Zischlerem, pojawił się także jako aranżer pieśni Roberta Schumanna – pierwszą transkrypcję znanego cyklu krytycy uznali jako „absolutnie monumentalną i poruszającą”. (Radio France)
Studia gitarowe Jerzego Chwastyka zaprowadziły go w 2006 roku do Weimaru, gdzie był sponsorowany przez „Neue Liszt Stiftung” oraz do Berlina w klasie mistrzowskiej prof. Thomasa Müller- Peringa. Kolejne ważne impulsy zdobywał u prof. Moniki Rost, prof. Tomasza Zawieruchy oraz na licznych międzynarodowych kursach mistrzowskich, m.in. u Zorana Dukica i Roberto Aussela. Oprócz dyplomu i tytułu magistra, w 2015 roku ukończył egzamin koncertowy. Od tego czasu występuje jako solista i kameralista na znanych scenach koncertowych.
